', ' öğrenmeye hoşgeldiniz: yunan medeniyetleri

16 Ekim 2007 Salı

yunan medeniyetleri

YUNAN MEDENİYETİ (MÖ:1200-338)

Yunan Medeniyeti M.Ö. 5. ve 4. yüzyıllarda ve Roma İmparatorluğu M.Ö. 2. yüzyıldan M.S. 2. yüzyıl arasında tümüyle köleliğe dayanıyordu. Yunanlılarda köleler endüstride, zanaatta, tarımda ve evde kullanıldı. Örneğin 5. yüzyılda, Yunan kentlerinde kölelerin sayısı kentli nüfusunun iki mislinden fazlaydı

Yunanlılar M.Ö. 200 yılında hayvan derisinden parşömeni geliştirdiler. M.S. 150'de ilk kez, parşömen, yuvarlak rulo yapma yerine, kitap yapmak için sayfalar içine katlandı.[1]

Yunan şehir devletleri, güç olarak birbirlerine denk olduklarından, birbirlerine karşı üstünlük sağlayamamışlardır. Bu nedenle Yunanistan'da İlk çağda milli bütünlük sağlanamamıştır. Sadece ülkelerini ele geçirmeye çalışan Persler'e karşı birlik sağlamışlar ve Peleponnes Savaşlarında Persler'i yenilgiye uğratmışlardır.

Yunanistan'da halk; soylular, tüccarlar, köylüler ve köleler olmak üzere sınıflara ayrılmıştı. Bu sınıf farkları. sınıflar arası çekişme ve mücadeleyi doğurmuştur.

Ege ve Yunan Medeniyeti'nin ilk ortaya çıktığı yer Girit Adası'dır. Bu medeniyet, buradan diğer adalara, Mora ve Yunanistan'a yayılmıştır. En önemli eserleri Knossos Sarayı'dır.[2]

Demokrasinin ve politikanın kaynağı kabul edilen eski Yunan toplumunu ele alalım. Politika kelimesi, bugün kullandığımız "polis" kelimesinden türemiştir. Daha açık bir ifadeyle, Yunan siyasî düşüncesinin (Hellenist kültürün) temelini polis kavramı oluşturur. Atina'da, kadınlar ile sayıları 365 bin olan köleler ve yabancı kökenli metoikler siyasî hakka sahip değildir. Sayıları 20 bin civarında olan bir zümre (başta filozoflar olmak üzere) yönetimi sağlamaktadır.[3] İşin ilginç tarafı, köleler eğitim yoluyla "köle" olduklarının şuurundan uzaklaştırılmışlardır.[4]İşte hellenist kültürün mahiyeti... Bütün siyasi bilimcilerin çağdaş uygarlığın temelde hellenist kültüre ve hellenizm dinine dayandığı hususunda ittifak ettikleri malûmdur. Nitekim Dawson'un şu itirafı meseleye açıklık getirmektedir: "Helenizm'i bir yana bırakacak olursak, ne batı medeniyeti, ne Avrupa insanı düşüncesinin doğması mümkün değildir.’’[5] Klasik Hellenizm; M.Ö. IV. ve V. yüzyıllarda Yunan şehirlerinde gelişen Yunan kültürü demektir. Bilindiği gibi eski Yunan kültüründe, nitelikleri, yetkileri ve hünerleriyle tıpatıp insana benzeyen binlerce ilâh mevcuttur. Bir Yunan tarihçisi "Bu insan özellikleri taşıyan ilâhları Homeros'la Hesiodos yaratmıştır" demektedir.[6] İnsanın hevâ ve heveslerini ilâh edinmesi, hellenist kültürün temelidir. Batı medeniyeti (nâm-ı diğer, çağdaş uygarlık) temelde hellenist kültüre dayandığına göre, karşımıza "modern putperestliğin" çıktığı gerçeği kolayca kavranır. Bu çağdaş putperestlik, aile hayatından devlet teorilerine, ekonomik sistemlerden insanlık tarihine ve siyasî mücadelelere kadar her alanda gücünü hissettirmiştir. Aklı yeterli bulan ve dini hafıfe alan modern insan, kendi ilâhlığını ön plâna çıkarmıştır.

Dorlar; MÖ: 1200 yılında Yunanistan’a gelerek Akalar’ı yenmiş ve buranın yerli ahalisini köleleştirmişlerdir.

Dorlar; Yunanistan’da şehir devletleri adı verilen Polisler kurdular. Önce krallıkla daha sonra Tiranlık kuruldu.

Atina şehir devletinde krallığın yıkılması üzerine soyluların egemenliğine dayalı Arhon adı verilen ve yıldan yıla seçimle göreve gelen bir Aristokrasi kuruldu.

Yunanlılar ile Persler arasında Pers-Yunan savaşı (MÖ:492-449) yapıldı. Savaşı Yunanlılar kazandı. Böylece Persler’in batıya doğru yayılması durduruldu.

Perslerin yenilmesi üzerine Atina ve Sparta liderliğinde (Pelaponnesos Savaşları) iç savaş yapıldı. Savaşı Sparta kazandı. Fakat Yunanlılar; bu savaşla zayıf düştüklerinden MÖ:338 yılında Makedonya kralı XI. Filip, Yunanistan’ı aldı.

Kolonicilik Faaliyetleri

Nedenleri:

. 1- Nüfusun artması

2- Toprağın yetersiz olması

3- Gemiciliğin ve denizciliğin gelişmesi

4- Çiftçilerin borçları

5- Partiler arası çekişme

6- İktidardan düşen partililerin anavatanı terk etmesi

7- Maceracıların ortaya çıkması

Sonuçları:

1- Borç köleliği ortaya çıktı.

2- Burjuva sınıfı ortaya çıktı.

3- Bilim ve felsefe gelişti

4- Yeni yerler bulundu

5- Kolonilerden bol ve ucuz mallar geldi

6-Toplumda borç köleliğinin ortaya çıkması ve fakirliğin getirdiği hoşnutsuzlukları

gidermek amacıyla anayasal çalışmalar yapıldı.

Yasa Çalışmaları

1- Dragon Yasaları (MÖ:620)

Halk arasında var olan hoşnutsuzlukları gidermek amacıyla soylular tarafından Dragon görevlendirildi. Dragon, yazılı olmayan hukuku yazıya döktü. Fakat sınıf ayrılığına son veremedi.

2- Solon Yasaları (MÖ: 594/3)

Solon; borç köleliğini kaldırdı. Halk mahkemelerini ve halk meclislerini kurdu.

3- Kliesthenes Yasaları (MÖ: 506)

Halk meclisini devletin gerçek temsilcisi yaparak, gerçek anlamda demokrasinin oluşmasını sağladı.

Kültürel Özellikler

*  Yunan Halkı sınıfları ayrılmıştı. Bunlar

a) Soylular

b) Hürler

c) Yanaşmalar

d) Köleler

*  Yunanistan’da Polis adı verilen şehir devletleri kurulmuştu.Önemli şehir devletleri; Atina, Sparta, Korint’dir.

*  İlk demokrasi Yunanistan’da; Atina şehir devletinde ortaya çıktı.

*  Yunanistan’da ki yönetim şekilleri; Krallık, Tiran, Aristokrasi ve Demokrasidir.

*  Perslerle savaşarak, onların batıya doğru yayılmalarını durdurdular.

*  Deniz ticareti ve koloniciliği ile uğraştılar.Akdeniz ve Karadeniz’de ticaret koloniler kurdular.

*  Yunan kolonilerin, Fenike kolonilerine göre daha uzun ömürlü olmasının nedeni, Yunanlıların kolonilerini vatan edinmiş olmalarıdır.

*  İyonlardan Fenike alfabesini aldılar. Roma İmparatorluğu da Yunanlılardan alarak Latin alfabesini oluşturacak.

*  Yunanlılar; çok tanrılı bir inanışa sahiptirler. En önemli tanrıları Zeus’tur. Yunanlılar; tanrılarını insan şeklinde düşünmüşlerdir.

*  Tanrıları onuruna Olimpus dağında Olimpiyat oyunları düzenlemektedirler.

*  Yunanlılar arasında siyasal bir birlik olmamasına karşın,kültürel ve dini bir birlik bulunmaktadır.Olimpiyat oyunları ve dil,Yunan toplumları arasında bir birlik oluşturmaktadır.

*  Yunanlıların dünya uygarlığına sundukları en önemli hizmet demokrasidir.

*  Yunanlılar, felsefe ve bilim alanında da önemli çalışmalar yapmışlardır.

Felsefe alanında; Sokrat, Eflatun (Pluton) ve Aristo’dur.

Yunan Medeniyeti:
-Dorlar’ın Mora ve çevresini işgal etmelerin.; den sonra oluşan uygarlıktır. En parlak devrini M.Ö. 5 ve 4. yüzyıllarda yaşamıştır.
-Yunanistan polis adı verilen şehir devletleri­nin birleşmesiyle kurulmuştur. En önemlileri Atina, Isparta, Larissa, Korint ve Tebai'dir.
-Tarım alanları az olduğundan ticarette gelişmişler ve koloniler kurarak zenginleşmişlerdir.
-Yunanlılarda toplum sınıflara ayrılmıştır ve sınıflar arasında eşitsizlik vardır Yönetim şekli asillerin üstünlüğüne dayalı demokrasiydi. Ama bu herkesin ihtiyacına cevap vermiyordu (Aristokratik Demokrasi).
Arhon adı verilen yüksek dereceli memurlar bu sınıf farklılıklarını ortadan kaldırmaya çalıştılar; Drakon: Kan davalarını önlemeye yönelik ceza kanunlarını çıkardı. Ancak asillerin haklarını koru­duğu için karşı çıkıldı..
Solon: Borç yüzünden doğan köleliği kaldırdı, halkı kazançlarına göre sınıflara ayırdı. Klistenes ise: Asillerin seçtiği Dört yüzler Meclisi yerine, halkın seçtiği Beş yüzler Meclisi'ni kurdu. Zenginlikten doğan sınıf farklarını kaldırdı.
Yunanlılar çok tanrılı dinlere inanırlar ve tanrıları insan şeklinde düşünürlerdi. Tabiattaki varlıklara benzetilen tanrılarının en büyüğü Zeus'tu. Olimpiyatlar, Tanrıları adına yaptıkları spor, müzik ve şiir yarışmalarının adıydı. Yunanlılar pozitif bilimler, edebiyat ve güzel sanatlarda ilerlemişlerdi.[7]


o Eski Yunan Medeniyeti, Doğuda Büyük Alexandra döneminden sonra yaşamaya devam etti ve Helen bilimi Mısır, Suriye ve Pers İmparatorluğu’nda,varlığını korudu. Yunan eserleri, Yakın Doğunun Lingua Franca, Aramice dillerine çevrilerek Grek bilimi Pers ve Hint bilimleriyle bir arada olma olanağı buldu.

Bilime verilen önem, Aristoteles, Euklides, Hippokrates ve diğer Yunan klasiklerinin büyük ölçüde Arapça’ya çevrilmesini sağladığı gibi, İbranice'deki eserler ile Suriye kaynaklı eserler de Arapça’ya çevrildiler.

Bu çevirilerin bir çoğu Süryani- Kadim ve Nesturi Kiliselerine bağlı Hıristiyan Araplar tarafından yapıldı. Ancak bu eserler, kelimesi kelimesine çevrilmek yerine yorumlanıp eleştirilerek, onlara ek metinler biçiminde yazıldı.Böylece Müslümanlar, sık sık sözünü ettiğimiz Helen kültürünün gerçek mirasçısı oldular. Onlar, kapsamlı çevirileriyle bu mirası koruyup yönettiler.

Bu çeviri faaliyetleri Suriyeli Doktor Juneyn bin İshak ile doruk noktasına ulaştı. Huneyn bin İshak, yaptığı uzun seyahatlerde aynı eserin çeşitli metinlerini toplayıp, onları birbirleriyle karşılaştırdıktan sonra Suriye’ce veya Arapça’ya çevirdi. 800’lü yılların başında Bağdat’ta Beytul-Hikmet adıyla bir akademi kuruldu. Bu akademide bir çeviri kurulu vardı. Bilim dili olan Arapça’ya çevrilen eserler orada toplanarak hizmete sunuldu.[8]

Makedonya'da merhametsiz kral II.Philip'in yerini alan oğlu Büyük İskender'in büyük atraksiyonu. İskender, babasının ele geçirdiği yunan sitelerini gezdikçe yunan kültürüne hayran kalır ve tahta geçtikten sonra yunan kültürünü "bilinen" tüm dünyaya yayma kararı alır: buna Hellenizm denir. iskender bu amaçla Makedonya'dan Hindistan'a ve hatta Pakistan'a kadar uzanan müthiş bir ülke kurar. ülkede tam 35 harika şehir inşa eder. her şehirde bir agora, bir kütüphane ve bir de gymnasium vardır(sadece keyif için değil eğitim için de vardır bu gymnasiumlar). iskender döneminde bugün Türkiye'nin üzerinde bulunduğu topraklardan çok önemli bilim adamları çıkar: Sinop'ta filozof diogenes, Bergama(perga)'da matematisyen Appolonius, Kadıköy'de(chalcedon) Herophilus ve İznik'te(nicea) doğa bilimcisi Hipparchus. büyük iskender 32 yaşında öldüğünde arkasında inanılması güç bir zenginlik bırakan tarihin çok önemli liderlerinden biridir.[9]

Altın bir çağ yaşadıkları kabul edilen Yunan ve Roma medeniyetleri dönemine Eskiçağ veya Antikçağ denir. Sokrat, Aristo, Platon gibi fikir adamlarının eserleriyle aydınlanan Batıda, bu dönemde yazılı felsefî eserlerin yanında resim, heykel, tiyatro gibi sanat alanlarında da güzel örnekler ortaya konmuştur. Ancak ezelî ve ebedî hakikati bulamayan bu dönem insanlarının ömürleri, Olemp tanrılarının ahlâk dışı maceraları ve haydutların menkıbeleriyle geçmiştir. Medeniyet adına güzel şeyler yapan Yunan'lar ne yazık ki, tabiattaki mucizevî hâdiselerdeki gerçeği anlayamamışlar ve onlara ulûhiyet isnat ederek güneş, rüzgâr, ateş ve ormanları ilâh kabul edebilecek kadar basitliklere düşmüşlerdir.

. 529'da Kilise Atina'daki Platon Akademisi'ni kapatıp manastır teşkilatını kurdu. Böylece Hıristiyanlık Yunan felsefesinin üzerine örtü çekmiş oldu. Bu tarihten itibaren eğitim, düşünce ve meditasyon manastırların tekeline geçmiştir. Sadece Kilise mensuplarına, ruhbanlara söz hakkı tanıyan bir sistemin yürürlükte olduğu Ortaçağın diğer bir adı da bu nedenle "karanlık çağ" olmuştur. Batıda bilim, kültür, sanat, edebiyat ve düşünce artık karanlıklar içerisindedir.[10]

YUNANLI KİMDİR? NEDİR?
"Yunanlı" dendiği zaman akla gelen "Eski Yunan Uygarlığı" oluyor. Oysa günümüzde bu uygarlığın varisleri olduklarını iddia eden "Yeni Yunanlılar"ın, tarihte adı geçen Yunanlılarla uzak yakın hiçbir bağları bulunmadığını Yunanlı ve Batılı tarihçilerin eserlerinden okuyor öğreniyoruz.
Yunanlı tarihçi Paparigopulos, gerçek Yunanlıların yeryüzünden yok oluşlarını, Yeni Yunanlıların sahneye çıkışlarını şöyle anlatıyor:
"Kadim Yunanlılar, Milattan sonra 146'da, Romalıların Korent'i işgal ve tahrip etmeleriyle yeryüzünden silinip yok olmuşlardır. Milattan sonra 6. yüzyılda Kuzey ve Batıdan Yunan yarımadasına akan "Slav", "Arnavut", ve "Ulah"lar, bölgeye yayıldılar. SLAVLAR; Makedonya, Epir, Thesalya, Rumeli'ye, ARNAVUTLAR; Atina, Korent, Mani Thesalya, Ege Adalarına, ULAHLAR; Thesalya, Rumeli, Yedi Adalar ile Ege Adalarına göç edip yerleştiler."
Dağınık olarak kurulan küçük "Kent Devletleri"nde yaşayan Eski Yunanlılar, var oldukları yüzyıllar boyunca hiçbir zaman birleşip gerçek bir devlet kuramamış, birbirlerine daima düşman gözü ile bakmışlardır. Zamanla önce İskender İmparatorluğu'nun, sonra Romalıların ve nihayet Bizans İmparatorluğu'nun hakimiyeti altına girmişlerdir. O ve sonraki dönemlerde, Balkanlar'dan gelen binlerce göçmen, bu sahipsiz boş toprakları adeta yağmalayarak yerleştiler. 1204'de Haçlılar Ordusu, bu toprakları Bizanslılardan alıp, parçalara böldü, Avrupalı Feodal Kontlar'a ve Baronlar'a dağıttı. Evvelce çeşitli bölgelerden gelip bu topraklara yerleşen "Yeni Yunanlılar"ın dedeleri, yaklaşık iki buçuk yüzyıl Avrupalı soylu efendileri için, esir olarak çalıştılar.
Osmanlı İmparatorluğu 1454'te Yunan yarımadasına sahip olduğunda durum böyleydi. Bu topraklar Osmanlı hakimiyeti altına girdikten sonra burada yaşayan insanlar esaretten kurtuldular, yeni yönetimin, kendilerine dağıttığı toprakları işleyerek yaşamlarını sürdürdüler.
Bugün dünyanın "Yunanistan" adıyla tanıdığı ülkenin insanları, 1832'de "Yunanistan Krallığı" kuruluncaya kadar kendilerini hiçbir zaman bir milletin insanları olarak hissetmediklerini Yunanlı tarihçiler yazarlar. "Yeni Yunanlılar", köken olarak bir ırk değil, Ortodoksluk mezhebi çatısı altında toplanmış çok farklı ırk ve milletin bir karışımıdır. Yunan kilisesine ve politikacılarına göre, Yunanlı olarak kabul edilmek için, Ortodoks kilisesinin bir üyesi olmak yeterlidir.
"Yeni Yunanlılar"ın kökenlerinin, Sırp, Bulgar, Arnavut, Ulah, Frenk, Latin, Bizans, Makedon, Girit, Anadolu hatta Türk kökenli göçmenlerinden oluşması, her dönemde bazı etnik sorunlar yaratmıştır. Bu sorunların en önemlisi, ülkeyi oluşturan insanların her dönemde, "Ben Yunanlıyım.." değil de, "Ben Makedon’um..", "Ben Arnavut’um", "Ben Ulah’ım", "Ben Giritliyim..", "Ben Türküm.." diyerek, "Yunanlılığı" kabul etmek istememeleridir. Kendilerini Yunanlı saymayan bu insanların tek arzuları, ya bağımsız bir devlet kurmak, yada kökenlerine inerek Yunanistan'ın oldu bittilerle işgal ettiği Arnavutluk, Bulgar ve Makedon topraklarını, bir parçası olduklarını unutmadıkları ülkelerine katma mücadelesidir.
Yunanistan'ı devlet yapan 18. yüzyılın süper devletleri, "Yunan Krallığı" sınırları içinde yaşayan yaklaşık 18 değişik milletin insanını "Eski Yunan" uygarlığının varisleri olarak dünyaya tanıtmakta önemli rol oynamışlardır. "Yeni Yunanlılar" ile "Eski Yunanlılar" arasında en ufak bir kan bağı bulunmadığı gibi ne "Bizanslılar", ne "Makedonlar", ne "Giritliler", ne de "Kıbrıslılar"ın Yunanlılıkla uzaktan yakından hiçbir bağları bulunmamaktadır. Yunanistan, bu insanları, Ortodoksluk şemsiyesi altında toplamış topraklarını ve uygarlıklarını yağmalamıştır.
Yunanistan'ı yönetenler, "Büyük Yunanistan"ı yaratmak için, bir buçuk yüzyıl izledikleri "UYGARLIK VE TOPRAK YAĞMACILIĞI"yla yetinmemişler, yağmalayamadıkları uygarlıkların insanlarını da, Türk devletini parçalamak için malzeme olarak kullanmış, bugün de kullanmaya da devam ediyorlar.

ELENİZM NEDİR ?
Yunanlılar, Türkiye ve Türk insanı söz konusu olduğu zaman, bilim kurgu filmlerindeki garip yaratıklara benzerler, beyin hücreleri renk değiştirir, içlerini bir endişe ve korku sarar. Bir anda kin ve nefret dolu patlamaya hazır bir bombaya dönüşürler.
Yunanlıların hayal alemlerinde yarattıkları "Türk Canavarı", beyinlerinde öylesine yer etmiş ki, bu onları psikolojik bunalımlı bir hale getirmiştir.
Türk söz konusu olduğu zaman, Yunanlıyı bunalıma sürükleyen nedir?
Türk düşmanlığı, Ortodoks Kilisesi'nin, 500 yılı aşan zaman içinde beslediği, nesilden nesile aktardığı, Yunan halkının içine serptiği "Nefret Tohumları"nın yeşermesi devamlı olarak üremesidir.
Bu nefretin tohumlarını besleyen:
----------------------------------------------
KİLİSE + ELENİZM + MEĞALİ İDEA = BÜYÜK YUNANİSTAN
----------------------------------------------
formülüdür.
"ELENİZM", "İZM" ve "ŞİZM"lerin bir çeşididir. "Nazizm" ve "Faşizm"in politikası, askeri güçle yayılmacılıktı. Hitler ve Mussolini bunun en kanlı örneklerini vermiş tarihteki yerlerini "lanetler" olarak almışlardır. "Komünizm" ve diğer "izm"ler ve "şizm"lerin durumları ise tartışılabilir ideolojilerdir.
"ELENİZM'İN SİLAHI KİLİSE, İDEOLOJİSİ, TÜRK DÜŞMANLIĞI, HEDEFİ İSE TÜRK TOPRAĞI VE İNSANIDIR."
Yunanlı tarihçi Panayotis KAYAS, "Meğali İdea" adlı kitabında "Elenizm'in İdeolojisi"ni şöyle anlatır:
"Yunanistan'ın siyasi ve sosyal liderleri, her dönemde, ülkenin ayakta durabilmesi için, bir "Milli İdeoloji"nin gerekliliğine inanıyorlardı. Bu ideoloji ile Yunan halkı her an yeni mücadelelere karşı hazır tutulacak, halledilemeyen siyasi ve ekonomik problemlere, "Vatan haini" damgasını yememek için kimse muhalefet edemeyecekti. "Meğali İdea" Yunan iç ve dış politikasının can simididir. "Milli hedefe" ulaşmanın dışında her şey, yönetim, eğitim, imar bekleyebilirdi. Böylece Türk sınırları içinde bulunan toprakların, "Milli hedef" olarak gösterilmesi, "Milli İdeoloji"nin doğmasına yol açmıştı. Bu "Milli İdeoloji"nin adı "Meğali İdea" idi. Böylece ülkenin siyasi, askeri ve sosyal liderlerinin her şeyi bir yana iterek bu hedefe yönelmeleri, devlet müesseseleri içinde "Meğali İdea"ya yönelik faaliyetlerin başlamasına yolu açtı. Bu genel yönlenmeye paralel olarak, Yunanistan'ın talep ettiği Türk topraklarında yaşayan Rumların örgütlenmesine geçildi. Bu toprakların, Yunanistan'a bağlanması için ortamı hazırlayacak "Milliyetçi Örgütler", "Birlik", "Cemiyet" ve "klüpler" kuruldu. Böylece "Türk Varlığı" bir buçuk yüzyıl, Yunanistan'ın yaşamında Kral, Kilise, Ordu ve Politikacılar tarafından istismar edildi."
Yunanlı Tarihçi Niko PSİRUKİS ise "Küçük Asya Felaketi" adlı kitabında Yunanlıların, Türklere yönelik çılgın ve şövenist hislerini şöyle açıklıyor:
"Yunan Meğali İdea'sı ile Hıristiyan Ortodoks Yunanlılığı'nın yayılma politikası uygulanmaya konmasıyla, Yunan halkının Türklere karşı duydukları derin nefret, çılgın bir şövenizme dönüşmüştü.
Yunanistan'ı yönetenler ise, bazen milli, bazen de yabancıların diliyle konuşuyorlardı. Ortadoğu'daki Petrol Savaşı, Meğali İdea tarafından Yunanlılığın Mukaddes savaşı olarak tanıtılmıştı. Yunanistan, Küçük Asya Yunanlılığı'nın haklarını koruyacağız bahanesiyle, Türk milli topraklarını, parçalama, yağmalama politikası izlemiştir"
Yunanlıları çok iyi tanıyan İngiliz yazar David HOWARTH, "The Greek Adventure" adlı kitabında Yunanlılardan şöyle bahseder:
"Yunanlıların 1821'de Türklere karşı isyan etmelerinin nedeni, göstermeye çalıştıkları gibi Yüzyıllar boyu Türk hakimiyeti altında yaşamanın yarattığı tiksinti ve öç almak değildir. Yunanistan'da Türk hakimiyeti dönemi kötü değildi. Yunanlıların, nefret ettikleri için, Türklere karşı canavarlaştıkları tezini savunup, temize çıkmak istemeleri bir mazeret olarak kabul edilemez." [11]

Zeytinyağı kültürünün temeli Yunanlılar

Antik Yunan’da yedi bilgeden biri kabul edilen Solon’un koyduğu kanunlar arasında zeytin ağacı kesenlere ağır cezalar uygulandığını. Tıp biliminin kurucusu sayılan Hipokrat, yıkanamayanlara, hiç olmazsa zeytinyağıyla vücutlarını ovmalarını önerir. Jimnazlarda spor yapan atletler, kaslarını parlatıp yumuşatmak için zeytinyağı kullanırlar. Her ne kadar meşale kullanılmaya başlamışsa da, zeytinyağıyla yanan kandiller, evlerin vazgeçilmez eşyasıdır. Olimpiyat kahramanları, zeytin dalından taçlarla onurlandırılır. Keza Panathenai Şenlikleri’nde birinci olan araba sürücüleri sadece zafer değil, Akropolis’teki kutsal zeytin ağaçlarından üretilen zeytinyağı da kazanırlar.
Antik Yunan’da günlük beslenmenin en değerli parçası zeytinyağı ve zeytindir. Çorbadan soslara, börekten bulamaca kadar, her yemek zeytinyağıyla pişirilir. Yunan Medeniyeti’nde kişi başına ortalama yıllık zeytinyağı tüketiminin 15 litre olduğu sanılıyor. Özgür bir Atina yurttaşının yıllık zeytinyağı tüketimi ise 55.5 litre. Bunun 20 litresini beslenmede, 30 litresini günlük kişisel bakımında, 0.5 litresini sağlık amacıyla ilaç yapımında, 2 litresini dini ayinlerde, 3 litresini ise aydınlanmada kullanıyor.[12]

MİTOLOJİK KAHRAMANLAR

Akhilleus

Yunanlılar tarafında Troia savaşına katılan en güçlü kişiydi. Thetis ile Peleus'un oğludur.Zeus'un soyundan gelmiştir. Ölümünden sonra babası ruhlar dünyasına yargıç yapmıştır Akhilles'u.

Amphion

Zeus ile Antiope'nin oğlu Zethos'un ikiz kardeşidir. Sanatçı yaratılışlıdır ve müzik ile şiiri çok sever. Liri ile büyük kayaları taşıyarak Thebia şehrinin surlarını örmüştür.

Bellerophontes

Düzenbazlığı ile ünlü Sisyphos'un torunu Glaukos'un oğludur. Bir av sırasında kaza ile kardeşi Belleros'u öldürmüştür. Bu yüzden kendisine Bellerophontes "Belleros'u öldüren denilir.

Deukalion

Prometheus'un oğludur. Zeus'un saygısızlık içinde bulunan insan soyunu yok etmek için gönderdiği yıldırımlardan sağ kalan iki kişiden biridir. Diğeri karısı Pyrrha'dır. Onların soyundan Ariol, Dor ve İon'ların geldiğine inanılır.

Epaphos

Zeus ile İon'nun oğludur.Mısır tahtına geçmiştir. Danaos ve Thebia soylarının onun kanından geldiğine inanılır.

Hektor

Yiğit, duygusal, hoşgörülü, özverili bir kişiliktir.Troia kralı Priamos ile karısı Hekabe'nin oğludur.Paris'in kardeşidir.Troia savaşının en önemli isimlerinden biridir.Ama hiçte isteyerek girmemiştir bu savaşa.

Herakles

Yunanlıların değil, ölümlü olan bütün efsane kahramanlarının en güçlüsüdür. Gücü sınırsızdır. Tanrıça Hera'nın kini hiç bir zaman onun peşini bırakmamıştır. Zeus ile Alkmene'nin oğludur. Dostlarına bağlıdır ve yardımsever bir kişiliği vardır. Kendisine verilen birçok görevi kahramanca yerine getirmiştir.

Kadmos

Thebia kentinin kurucusudur. Agenor'un oğlu, Europa'nın ağabeyidir. Ares'in ejderhasını öldürmüştür ve ceza olarak yedi yıl tanrıya hizmet etmiştir bunun sonucunda. Kurduğu şehre kral olmuştur.

Meleagros

Kalydon kralı Oineus'un oğludur. Kalydon domuzu avında geçer öyküsü ve bu maceranın baş kahramanıdır. Kahramanca savaşarak bu canavarı kılıç darbesiyle öldürmüştür.

Niobe

Tantalos'un kızıdır. Babası üzerindeki lanet onunda peşini bırakmamış soyundan gelenlerde peşini bırakmayacaktır. Thebia kralı Amphion'nun karısıdır.

Odysseus

Yunanlıların en akıllısı ve en kurnazıdır. Homeros'un yazdığı Odysseia adlı yapıtın baş kahramanıdır. Babası Laertes annesi Antikleia'dır. Troia savaşının en önemli isimlerinden biridir.

Oidipus

Kadmos'un soyundandır ve Thebia kralıdır. Kadmos'un soyunun laneti onunda peşini bırakmamıştır.

Paris

Troia kralı Priamos ile karısı Hekabe'nin oğludur. Diğer adı Aleksandros'tur. Troia savaşının en önemli isimlerinden biridir. Hera, Athena ve Aphrodite'nin katıldığı güzellik yarışmasında hakemlik yapmıştır.

Pelops

Tantalos'un oğludur. Birçok uğursuzluk, lanet ve cinayetler onun peşini bırakmamış soyununda peşini bırakmayacaktır. Bu lanetlenme ve cinayet Pelops'un babası Tantalos ile başlar.

Perseus

Zeus ile Danae'nin oğludur. Gorgo'lardan ölümlü Medusa'nın başını keserek kendisine verilen görevi yerine Perseus getirmiştir. Yunan kahramanlarının en güçlüsü ve en yiğidi Herakles Perseus'un soyundan gelmektedir.

Theseus

Atina kralı Aigeus ile Aithra'nın oğludur. Atinalıların ulusal kahramanıdır. Marathon savaşında Atinalı askerlere yardım ettiğine ve düşmanı bozguna uğrattığına inanılır.

Zethos

Zeus ile Antiope'nin oğlu, Ampihon'nun ikiz kardeşidir. Çok güçlüdür ve avcılık ile kavgaya çok düşkündür. Büyük ve ağır kayaları sırtında taşıyarak Thebia şehrinin surlarını örmüştür.

ODYSSEIA


Truva savaşından sonra yurduna dönmek için çabalayıp duran Odysseus'un başından geçenler ve onun eve dönüşü sırasında, yurdu Ithakea'da yaşananların anlatımı diyebiliriz.

Odysseia hakkında vurgulanması gereken en önemli şey, bir destandan çok; kurgusu ve anlatım tarzıyla, bir romana hatta bir filme benzemesi. Homeros, Odysseia'da Ilyada'nn aksine, bir olayı değil, bir insanı anlatır. Tekrarlardan kaçınan, yer yer geri dönüşler içeren akıcı bir anlatımı ve modern bir kurgusu vardır.

Efsane 24 bölümde anlatılmış ancak 5 ana destan parçasından oluşuyor:

1. Telemakhia (Bölüm 1-4): Odysseus'un oğlu Telemakhos'un efsanesidir. Truva savaşı biteli neredeyse 10 yıl olmuş ama sevgili babası hala yurduna geri dönmemiştir. Bu sırada onun öldüğüne dair söylentiler artınca, Ithaca'nin varlıklı erkekleri, annesi Penelopeia'ya talip olup, hepsi birden Odysseus'un sarayına yerleşmişlerdir. Bunların işi gücü yiyip içip, eğlenceler düzenleyip Odysseus'un mallarını tüketmektir. Bu sırada Penelopeia'nin bir karar vermesini, içlerinden birini seçmesini beklerler. Ancak o, kocasını beklemeye kararlıdır. Bu durumdan son derece rahatsız olan Telemakhos, tanrıça Athena'ya inanır, Odysseus'un öldüğüne dair şüphelerini bir kenara atar ve babasından haber alabilmek için Truva'dan dönmüş olan diğer liderlere onu sormak üzere yollara düşer.

2. Kalypso'nun Adasi (Bölüm 5): Tanrıça Athena, Olympos'lu tanrıları bir araya toplar ve 7 yıldır Kalypso'nun adasında tutuklu olan Odysseus'un yurduna dönmesine izin vermeleri için onları ikna eder. Oysa Su Perisi Kalypso Odusseus'u gerçekten sevmektedir ve kendisiyle kalması koşuluyla ona ölümsüzlüğü teklif eder. Ancak yirmi yıldır görmediği güzel karısı Penelopeia'yi unutamayan Odysseus bu teklifi reddeder. Yurda dönmesi için izin çıkınca, kendisine bir sal yapar ve denize açılır. Uzun süren fırtınaların ardından Phaiaklarin ülkesinde karaya vurur.

3. Phaiaklarin ülkesi (Bölüm 6-9): Phaiak kralının kızı Nausikaa, Odysseus'u sahilde bulur, ona giysiler verir ve evine davet eder. Odysseus'u iyi karşılayan Phaiaklar ona yurduna dönmesi için yardım edeceklerini söylerler.

4. Odysseus'un maceralari (Bölüm 9-12): Bu bölüm destanın merkezidir. Phaiak'larin kendi serefine düzenledikleri eğlencede, bir ozan Truva savaşını anlatan şarkılar söylemektedir. Bunu duyunca gözleri dolan Odysseus, ona "Neden ağlıyorsun?" diye sorduklarında, "O hikayede bahsi geçen benim" diye cevap verir ve Truva'dan 12 gemisiyle ayrılışını ve üç yıl boyunca denizlerde çesitli tehlikeler atlatıp bütün gemileri ve yoldaslarını kaybedip, Kalypso'nun adasına varışını anlatır. Ardından Phaiaklar onu bir gemiyle Ithaca'ya gönderirler.

5. Ithaca (Bölüm 13-24): Odysseus bir dilenci kılığında domuz çobanı Eumaios'un yanına sığınır. Orada yolculuktan dönen oğlu Telemakhos ile buluşur. İkisi birden taliplerle savaşıp onları öldürürler. Destan, Odysseus ve Penelopeia'nin yirmi yıllık ayrılıktan sonra kavuşmalarıyla sona erer.

Şimdi bu kahramandan biraz daha ayrıntılı bahsedelim isterseniz. Baba Learthes ( ki Odysseus'a sık sık "Learthesoglu" diye de seslenilmektedir.) ve ana Antikleia'nin oğulları olan Odysseus, kuzeybatı Yunanistan civarlarındaki Ithaca adasında doğmuştur. Bir rivayete göre, anne Antikleia, Learthes ile evlenmeden bir gün önce Sispyhos ile beraber olmuştur ve Odysseus, Learthes'in değil Sispyhos'un oğludur; üstün zekası da ondan gelmektedir.

Odysseus'un gençliğine dair anlatılan iki şey vardır: Achilleus gibi hekim Kheiron'un yanında geçirdiği süre ve dedesi Autolykos'u ziyareti sırasında katıldığı bir yaban domuzu avında bacağından yaralanması. ( Bu yara izi sayesinde Truva savaşından yıllar sonra yurduna döndüğünde, onu büyüten dadısı Eurykleia onu tanıyacaktır)

Bir süre sonra baba Learthes, oğlunu tahta geçirmiştir ancak bu konuda pek fazla bilgiye sahip değiliz. Ancak Odysseus'un kendine nasıl eş seçtiği birçok kaynakta oldukça ayrıntılı bir şekilde anlatılmaktadır. Su perisi Thetis ve Peleus'un düğünlerine davet edilmeyen Nifak Tanrıçası Eris, Athena, Aphrodite ve Hera'nin ayakları dibine bir altın elma yuvarlayıp ortadan kayboldu. Elmanın üzerinde "En güzele..." yazıyordu. Zeus bu üç tanrıçadan en güzel olanı seçmesi için Truvalı çoban Paris'i görevlendirdi. Paris ona zeka ve savaşma yetisi teklif eden Athena ile güç ve kudret teklif eden Hera'yı eledi, kendisine dünyanın en güzel kadınını teklif eden Aphrodite'i seçti. Aphrodite ona dünyanın en güzel kadını Helena'yı kaçırması için yardım etti, ve Helena'nin kaçırılışı Truva savaşını başlattı. Bu arada Helena'ya talip olan birçok kişi arasında Odysseus da vardı. Aslında Odysseus Helena'dan çok teyzesinin kızı Penelopeia ile ilgileniyordu. Baktı ki işler kızışıyor, Penelopeia ile evlenmesine izin verilmesi karşılığında, diğer taliplerin Helena'nın babasının seçtiği kişiye karşı ayaklanmamalarını sağlamayı önerdi. Bu öneri kabul edildi, Odysseus Penelopeia'yi, Agamemnon da kardeşi Menelaos'a götürmek için Helena'yı aldı. Ancak tam bu sırada Paris gelip Helena'yı kaçırdı. İste o anda kıyamet koptu ve Truva savaşı başladı. Helena'yı geri almak için Truva'ya gönderilecek askeri birlikler toplanırken, Odysseus'u da almaya geldiler. Oysa Odysseus savaşa gitmek istemiyordu; yeni evliydi ve oğlu yeni doğmuştu. Bu yüzden kendisini almak için geldiklerinde deli taklidi yaptı. Sahilde bir öküz bağladığı sabanı sürüyor, kumlara tuz ekiyordu. Ancak kendisini sınamak için sabanın önüne oğlu Telemakhos'u koydular ve doğal olarak Odysseus yönünü değiştirdiğinde, zekasının yerli yerinde olduğu ortaya çıktı. Tarihin bilinen ilk asker kaçağı böylece kendini ele vermiş oldu.

YUNAN TANRILARI

DIONYSOS

İki kez dünyaya gelen bir tanrıdır. Annesi Semele, babası Zeus'tur. Olympos'taki en kıdemsiz ve en gizemli tanrıdır. Yunanistan'da tanınınca çok etkilemiştir Yunan düşünce ve tapımını. Zeus, Dionysos dünyaya gelinceye kadar onu kendi uyluk kemiğinde saklamıştır. Üzüm, şarap ve tiyatro tanrısıdır. Kutsal hayvanı panterdir. Kutsal bitki ve ağaçlarıysa asma fidanı, sarmaşık, meşe ve çamdır.

ARTEMİS

Zeus ve Leto'nun kızı, Apollon'nun ikiz kardeşidir. Vahşi hayvanların ve avın tanrıçasıdır. Apollon gibi o da gümüş oklarla atış yapar. Bakire bir tanrıçadır. Erdemin, namusun simgesidir. Çocukların doğumlarını yönetir. Kutsal ağacı selvidir. Özellikle geyik olmak üzere tüm hayvanlar ona kutsaldır.

LİMOS

AÇLIK TANRIÇASI

DİKE

ADALET TANRIÇASI

SEMELE

AHİRET TANRIÇASI

HESTİA

AİLE FAZİLETLERİ TANRIÇASI

MOMOS

ALAY VE HİCİV TANRIÇASI

ARTEMİS

ANA TANRIÇA

ARİSTALOS

ARICILIK TANRISI

EROS

AŞK TANRISI

AFRODİT

AŞK VE GÜZELLİK TANRIÇASI

ATALANTE

AVCI KIZ

BENDİS

AY TANRIÇASI

EİRENE

BARIŞ TANRIÇASI

MİNEMOSYNE

BELLEK TANRIÇASI

HERMES

Zeus ve Maia'nın oğludur. Zeus'un habercisidir. Tanrıların en hızlısıdır. Kanatlı sandaletleri ve şapkası vardır. Bir de büyülü değnek taşır. Hırsızların ve ticaretin tanrısıdır. Yeraltı dünyasına ölüleri o götürür. Liri, kavalı, notaları, astronomiyi, ölçü birimlerini ve sporu icat etmiştir.

CERES

BEREKET TANRIÇASI

POROS

BEREKET TANRISI

OKEANOS

BÜTÜN IRMAKLARIN BABASI SAYILAN TANRI

KİRKE

BÜYÜCÜ TANRIÇA

AMPHİTRİTE

DENİZ DİBİ TANRIÇASI

THETİS

DENİZ TANRIÇASI

POSEİDON

DENİZ TANRISI

SENTİNUS

DUYGU TANRISI

EİLEİTHHYİA

DOĞUMLARDA KADINLARA YARDIM EDEN TANRIÇA

FORNAKS

FIRINLARIN TANRISI

ADONİS

ERKEKLİK VE BEREKET TANRISI

HERA

Zeus'un kız kardeşidir. Aynı zamanda Zeus'un karısıdır. Oceanus ve Tethys adlı Titanlar tarafından büyütülmüştür. Aile ocağının koruyucusu olarak büyük saygı görmüştür. Birçok mitolojik anlatı, Hera'nın kıskançlığından bahseder. Kutsal hayvanları inek ve tavuskuşudur. Argos, en sevdiği şehirdir. En ünlü tapınağı, Sisam adasındaki Heraidon'du.

PHANTASO

FANTEZİ TANRISI

KAİROS

FIRSAT TANRISI

THYPHON

FIRTINA TANRISI

NYKS

GECE TANRIÇASI

HEBE

GENÇLİK TANRIÇASI

HYMENALOS

GENÇLİK VE EVLENDİRME TANRISI

ANDROGEO

MİNOS'UN OĞLU

URANOS

GÖK TANRIÇASI

HELİOS

GÜNEŞ TANRISI

APOLLON

Müziğin sanatların ve şiirin tanrısıdır. Zeus ve Leto'nun oğlu, Artemis'in ikiz kardeşidir. Altın bir lir çalar. Gümüş bir yayı en uzağa o atabilir; okların tanrısıdır. Tıbbı insanlara o öğretmiştir; hekimliğin tanrısıdır. Asla yalan söylemez; ışığın ve gerçeğin tanrısıdır. Kutsal ağacı defne, hayvanları yunus ve kargadır.

ENYALİOS

HARP TANRISI

ATE

HATA VE GÜNAH TANRIÇASI

HYBRİS

HAYASIZLIK TANRISI

KLOTHO

HAYAT İPLİĞİNİ BÜKEN TANRIÇA

HERMAPHRODİTOS

HEM ERKEK HEM DİŞİLİĞİ OLAN TANRISAL YARATIK

FURİNA

HIRSIZLARIN TANRISI

METİS

HİKMET VE TEDBİRLİLİK TANRIÇASI

FRAUDE

HİLE TANRIÇASI

ASOPOS

IRMAK TANRISI

AİGİNA

IRMAK TANRISININ KIZI

ALGOS

IZDIRAP TANRISI

PENTHOS

KEDER TANRISI

ARTEMİS

İFFET TANRIÇASI

SENİUS

İHTİYARLIK TANRISI

NEMESİS

İNTİKAM TANRIÇASI

POİNE

CEZA VE İNTİKAM TANRIÇASI

MOİRALAR

KADER TANRIÇALARI

KRONOS

KAİNATIN HAKİMİ

PİTHO

KANDIRMA TANRIÇASI

THEMİS

KANUN VE ADALET TANRIÇASI

ERESBOS

KARANLIK TANRISI

FONS

KAYNAKLAR TANRIÇASI

PAN

KIR TANRISI

VAKANA

KIRLARDA DİNLENENLERİ KORUYAN TANRI

PHOBOS

KORKU TANRIÇASI

HERAKLES

KUVVET TANRISI

ZEUS

MUTLAK Evrenin efendisidir. Bütün yaratıcıların hakanı ne kadar tanrı varsa hepsinin efendisidir. Roma'daki adı Jüpiter'dir. Onu kızdıranlara fırlattığı şimşeklerdi silahı. Ağacı meşe, akıl hocası meşe ağaçlarının vatanı olan Dodona'dır. Kurban olarak keçi, koyun ve boynuzları yaldızlarla süslü boğa sunulurmuş Zeus'a. Kendisi göklerin hükümdarı olduğu için en sevdiği hayvan kartaldır. KUDRET TANRISI

ORFE

MÜZİKÇİ OZAN

RİSUS

NEŞE TANRISI

ERİS

NİFAK TANRIÇASI

FERONİA

ORMANLARI KORUYAN TANRIÇA

ULTİO

İNTİKAM TANRIÇASI

THANATOS

ÖLÜM TANRISI

OİNONE

PINAR PERİSİ

AMYKOS

POSEİDON'UN OĞLU

MORPHEUS

RÜYALAR TANRISI

BOREAS

RÜZGAR TANRISI

ALKYONE

RÜZGAR TANRIÇASI

EOLO

RÜZGARLARIN BEKÇİSİ

PENELOPE

SADAKAT TİM.S.ALİ

HYGİEİA

SAĞLIK TANRIÇASI

AKSLEPİOS

SAĞLIK VE HEKİMLİK TANRISI

HEPHAİSTOS

SANAYİ TANRISI

ARES

Zeus ve Hera'nın oğludur. Yunan tanrılarının en sevilmeyenidir. Roma'da adı Mars'tır. Savaş tanrısıdır ama o işi becerebildiğini söylemek zor. Öldürücü ve kana susamış bir tanrıdır ama bir yandan da korkağın tekidir.kurban olarak boğa, erkek domuz, koç ve at sunulurdu. Akbaba ve horoz kutsal hayvanlarıdır.

URANİA

SEMAVİ AŞK TANRIÇASI

FEBRİS

SICAKLIK TANRIÇASI

FİDES

SÖZÜNDE DURMA TANRIÇASI

PERİMELİS

SÜRÜLERE GÖZCÜLÜK EDEN PERİLER

EOS

ŞAFAK TANRIÇASI

DİONYSOS

ŞARAP VE COŞKU TANRISI

ROS

ŞEBNEM TANRISI

BİA

ŞİDDET TANRIÇASI

RHEME

ŞÖHRET TANRIÇASI

FATUM

TALİH TANRISI

NEKTAR

TANRILARI ÖLÜM.S.ÜZLEŞTİREN İÇKİLER

AMBROSİA

TANRILARI ÖLÜM.S.ÜZLEŞTİREN YİYECEKLER

FORS

TESADÜF TANRISI

THYKE

TESADÜF TANRIÇASI

DEMETER

TOPRAK VE TARIM TANRIÇASI Tarım tanrıçasıdır. Kronos ve Rhea'nın kızıdır. Kızının Hades tarafından kaçırılması üzerine bütün dünyayı dolaşmış, sonunda Zeus Hades'e kızı Persophone'yi her yıl altı ay annesinin yanına götürmesi buyruğunu vermiştir.

İKAROS

UÇMAYI BAŞARAN İLK İNAN

HYPNOS

UYKU TANRISI

PERSEPHONE

YERALTI TANRIÇASI

HADES

YER ALTINDAKİ ÖLÜLER ÜLKESİNİN TANRISI Zeus'un kardeşidir. Ölülere hükmeden yeraltı tanrısıdır. Ziyaretçi bakımından zengindir. Bu sebeple konukseverdir. Gelenler için ardına kadar açıktır kapısı fakat çıkmak isteyenlere sımsıkı kapalıdır. Yeraltı zenginliklerinin sahibidir. Aynı zamanda, yerden çıkan değerli metaller onu bolluk çokluk ve servet tanrısı yapmıştır. Onu görünmez yapan bir miğferi vardır. Acımasız ve hatta korkunçtu ama sözünden dönmezdi ve kaprisli bir tanrı değildi. Zorla kaçırdığı Persephone ile evlidir. Ölümün tanrısıdır.

ELYSİON

YERALTI CENNETİ

AİAKOS

YERALTI ÜLKESİNDE ÖLÜLER HAKİMİ

FLORA

YEŞEREN BİTKİLER ALEMİ TANRIÇASI

PENİA

YOKSULLUK TANRIÇASI

NİKE

ZAFER TANRIÇASI

ATHENA

ZEKA TANRIÇASI Bilgeliğin, savaşın, bilimin ve sanatın tanrıçasıdır. Yetişkin, zırhlı ve silahlı bir şekilde, babası Zeus'un kafasından doğmuştur. Savaşta acımasız ve cesurdur ancak sadece şehri düşmanlardan korumak için savaşır. Yuları icat edip, insanların atı evcilleştirmesini sağlamıştır. Aynı zamanda trompet, flüt, çömlek, tırmık, saban, gemi ve savaşta kullanılan at arabası onun icatlarındandır. Kutsal şehri Atina, ağacı zeytin ve hayvanı baykuş ve ejderhadır. Tanrıçaya kurban olarak öküz sunulmuştur.

DAİMON

ZEKA VE İLAHİ KUVVET TANRISI

PLOUTOS

ZENGİNLİK TANRISI

HEPHAESTUS

Zeus ve Hera'nın oğludur. Fiziksel olarak son derece çirkin ve topal olan tek tanrıdır. Ateşin ve demirin tanrısıdır. Kyklop'larla çalışır. Tüm tanrıların zırhlarını ve silahlarını o yapar. Demir işlemek için bir volkanı kullanır. İyi birde kuyumcudur. Tüm tanrıların yüzüklerini, kolyelerini ve bileziklerin yapar. Kibar ve barıştan hoşlanan bir tanrıdır. TANRISI

APHRODITE

Sevginin ve güzelliğin tanrıçasıdır. Roma'da adı Venüs'tür. Hephaestus'un karısıdır. Doğumu hakkında iki söylenti vardır. İlki onun Zeus ve Dione'un kızı olduğudur. İkincisi ise, Cronos hadım edildiğinde denize atılmış olan organından damlayan kanlardan doğduğunu ve kocaman bir midye içinde Kıbrıs'ta karaya çıktığıdır. Ağacı mersin, hayvanları güvercin, kuğu ve serçedir. Knidos'taki Praksiteles'in elinden çıkan heykeli çok ünlüdür. TANRISI

POSEIDON

Poseidon, Zeus'un kardeşidir. Bütün denizlerin tanrısıdır. Roma'daki adı Neptune'dür. Depremleri meydana getirende odur. Titan Oceanus'un büyük torunlarından Amphitrite ile evlidir. Silahı dünyayı sallayabilen ve her şeyi paramparça edebilen üç dişli yabasıdır. Yabasıyla büyük dalgaları yatıştırır, denizcilere yardım eder. Zeus'tan sonra diğer tanrılar arasında en güçlü olandır. Yunusların, deniz atlarının ve diğer deniz canlılarının çektiği iki tekerli arabasıyla ilerler.

HESTIA

Zeus'un kız kardeşidir. Bakire bir tanrıçadır. Evlerin düzeninden sorumlu olan tanrıçadır. Yeni bir çocuk doğduğunda aileye kabul edilmeden önce onu kutsayandır. Her şehrin Hestia'ya kutsanmış herkese açık bir yer vardır. Burada devamlı ateş yakılır ve asla söndürülmez. [13]



[1] ERDOĞAN, İ: Egemenlik, Mücadeleye Giriş, İletişim, Ankara,1997.

[3] ATEŞ,Toktamış:Demokrasi,İstanbul,1976,s.23

[4]RUTER, E.A:"Wie eine Meinung in Einem Kopf Entsth,(Düzene uygun kafalar nasıl oluşturulur?)", Tevhid Gazetesi,9 Temmuz 1979, sayı: 29, s.7.

[5] CHİRSTOPHER, Henry Dawson:Batının Oluşumu, İstanbul. s.25

[6] HANÇERLİOĞLU, Orhan: Felsefe Ansiklopedisi, İstanbul.1977, c. II, s.335.

Ayrıca Harry J. Dell, Encyclopedia Americane, c. XIV, s.73-74

[7] ZORLU,Mustafa:ilkçağ uygarlıkları bölüm:2

Potansiyel clup net hmt

[9]ibrahim tatliseks, (24.12.1999 12:56)

[10] AYDIN,B.Mümtaz: ORTAÇAĞ KİME KARANLIK

[11] İnaf Araştırma Merkezi

[12] Komili zeytin yağı tabiatın mucizesi

[13] Buca Tarih Bilgi Bankası

0 yorum: